Jak naturalnie usunąć ołów i inne metale ciężkie z organizmu?

[metoda potwierdzona przez polskich naukowców]

Drogi Czytelniku,

zastanawiałeś się może, dlaczego ludzie tak często teraz chorują?

Jeszcze 30 – 40 lat temu nie było takiej plagi poważnych chorób, jak teraz. Tak, często występujące choroby cywilizacyjne, to ciemna strona postępu. Proces zanieczyszczenia i zdegradowania środowiska jest tak powszechny, że w zasadzie nie mamy szans, by całkowicie uniknąć jego skutków.

Jedyne, co nam pozostaje, to neutralizować i usuwać z organizmu to wszystko, co nam szkodzi.

A jednym z najbardziej szkodliwych czynników środowiskowych, na które jesteśmy narażeni każdego dnia, są metale ciężkie. Zwłaszcza zabójcza dla zdrowia para: kadm i ołów.

Ołów i kadm należą do metali ciężkich powszechnie występujących w środowisku człowieka żyjącego w XXI i to bez względu na to, czy jest to mała miejscowość, czy centrum wielkiego miasta.

Dlaczego ołów jest taki groźny?

Ołów działa podstępnie, ponieważ nawet bardzo małe dawki wykazują szkodliwe działanie. Obecnie naukowcy są pewni, że nie istnieje poziom progowy dla toksycznego działania ołowiu i że metal ten w zakresie nawet bardzo niskich stężeń we krwi może oddziaływać niekorzystnie, szczególnie na młode organizmy.

Najbardziej narażone na działanie ołowiu są nerki i mózg. Coraz częściej rozważa się różne mechanizmy rakotwórczego działania ołowiu, chociaż dla żadnego z nich nie zgromadzono dostatecznej liczby dowodów (co nie znaczy, że sprawa jest ostatecznie wyjaśniona).

Ołów negatywnie wpływa również na układ krwiotwórczy oraz ośrodkowy i obwodowy układ nerwowy.

Jeszcze gorszy jest kadm

Kadm jest obecnie większym zagrożeniem niż ołów, ponieważ – w odróżnieniu od ołowiu – obciążenie organizmów kadmem stopniowo wzrasta. To znaczy, że im dłużej żyjemy i dłuższa jest ekspozycja na kadm, tym potencjalnie gorsze skutki dla naszego zdrowia.

Kadm działa mutagennie, karcinogennie i negatywnie wpływa na układ endokrynny. Uszkadza wątrobę, nerki, mózg, płuca, serce, jądra i układ nerwowy. W ostatnich latach naukowcy powiązali występowanie chorób alergicznych i zapalnych z ekspozycją na kadm, który poważnie osłabia układ odpornościowy.

Jak skutecznie pozbyć się kadmu i ołowiu z organizmu?

W zasadzie rozwiązanie przyszło z najmniej oczekiwanej strony. I jest tak proste i skuteczne, że zapiera dech w piersiach.

Nie bez powodu zielarze mówią, że większość roślin to apteka Pana Boga i że tam należy szukać wszystkich remediów na problemy zdrowotne człowieka. Tak było i tym razem, a o wszystkim, jak to często bywa, zadecydował przypadek.

Podczas produkcji soków z aronii, które polscy producenci eksportują na cały świat, powstał problem, co zrobić z wytłokami aroniowymi czyli skórką aroniową i odrobiną miąższu, która na niej została.

Ktoś kiedyś wpadł na pomysł, żeby oddać je do laboratorium i wyniki przeszły najśmielsze oczekiwania, ponieważ okazało się, że:

• są one doskonałym źródłem błonnika,
• zawierają więcej antocyjanów, a więc bardzo ważnych składników prozdrowotnych, niż sok z aronii,
• mają wysoki potencjał antyoksydacyjny (im wyższy potencjał antyoksydacyjny, tym lepsza skuteczność neutralizowania szkodliwego działania wolnych rodników).

Kiedy w licznych badaniach zostało potwierdzone, że wytłoki aroniowe zawierają dużą ilość błonnika pokarmowego, naukowcy postanowili drążyć temat dalej, ponieważ jedną z najważniejszych zalet błonnika jest zdolność wiązania metali ciężkich.

Ale uwaga – błonnik błonnikowi nierówny, ponieważ to, czy dany błonnik będzie wiązał metale ciężkie czy nie, zależy od budowy błonnika, a ściślej mówiąc – od tego, jakie zawiera frakcje i w jakich proporcjach.

Błonniki różnią się między sobą, jeśli chodzi o korzystny wpływ na zdrowie człowieka. A ze względu na budowę, błonnik aroniowy wykazuje takie działanie.

Błonnik z wytłoków aroniowych, jak (co warto podkreślić) udowodnili polscy naukowcy w kilku pracach badawczych ma zdolność do wiązania metali ciężkich: kadmu i ołowiu.

Błonnik aroniowy wiąże nawet do 77,87% ołowiu¹

Jeśli chodzi o ołów, to proces sorpcji, czyli wiązania kationów metali ciężkich, może wynosić nawet do 77,87%.

Jak wysoki jest to stopień – zależy to od warunków prowadzenia procesu. W przypadku kadmu, jest to sorpcja przez błonnik z wytłoków aroniowych na zdecydowanie niższym poziomie i nie przekracza 8%, ale jednak występuje.

Porównując błonniki pozyskane z innych owoców, badacze ustalili, że błonnik aroniowy jest zdecydowanie lepszym sorbentem wiązania metali ciężkich niż błonnik jabłkowy, błonnik gruszkowy i błonnik z róży.

Ale to nie wszystko.

Błonnik ze skórek owoców aronii ma jeszcze inną, bardzo pożądaną właściwość.

Jak błonnik z aronii wpływa na magnez i wapń?

Błonnik aroniowy ma zdolność desorpcji czyli uwalniania zawartych w nim kationów magnezu i wapnia.

W przypadku magnezu dochodzi do uwalniania cząstek magnezu aż w 95%2. Przy czym proces ten zachodzi niezależnie od pH i temperatury.

A w przypadku wapnia między 6 a 27% w zależności od pH środowiska – im bardziej kwaśne, tym większa.

Mówiąc wprost – spożywanie błonnika z aronii poprawia poziom magnezu i wapnia.

Błonnik aroniowy to najprostsze, skuteczne i udowodnione rozwiązanie

Trudno o bardziej naturalne i prostsze w codziennym stosowaniu. Oprócz możliwości wiązania szkodliwych cząsteczek metali ciężkich i korzystnego wpływu na poziom magnezu i wapnia, błonnik aroniowy posiada właściwości charakterystyczne dla wszystkich innych błonników, czyli:

• zapobiega zaparciom i ułatwia wypróżnianie,
• skraca czas pasażu jelitowego – czyli to co, szkodliwe krócej pozostaje w organizmie,
• zmniejsza wchłanianie cholesterolu,
• oczyszcza cały przewód pokarmowy,
• spowalnia wchłanianie węglowodanów.

Dlatego warto włączyć go do swojej diety.

Pozdrawiam
Robert Braun

PS Tutaj zamówisz Aroniovit Forte z 20% rabatem – to błonnik z wytłoków z polskiej aronii w czystej postaci, bez żadnych dodatków. Dla Twojej wygody i ze względu na cierpki smak przygotowany został w roślinnych kapsułkach celulozowych.

Nie musisz być na żadnej specjalnej diecie oczyszczającej, aby skutecznie oczyścić organizm z metali ciężkich. Błonnik aroniowy jest zdecydowanie prostszym rozwiązaniem – zamówisz go tutaj.

Źródła:

1. Nawirska A., Kinetyka wiązania jonów metali ciężkich przez wytłoki z aronii, gruszek, jabłek i róży. Zeszyty Naukowe AR we Wrocławiu, Technol. Żyw. 2001, XIV, 407, 44–54.
2. Borycka B., Wiązanie kadmu i ołowiu przez naturalne polisacharydowe włókna z niektórych odpadów owocowych i warzywnych, “Żywność. Nauka. Technologia. Jakość”, 2010, 2 (69), 104–110.Robe